Voor je staat een vent met een woeste, lange baard, haar dat alle kanten op springt, een lange mantel en een blik vol pure verbazing — alsof hij zojuist in een totaal vreemde tijd is gedropt. Hij oogt als een sprookjestovenaar, maar er zit ook iets komisch in de manier waarop hij erbij staat. Je denkt misschien aan een fantasyfilm, een kinderprogramma of een vergeten cultklassieker.
Maar wie is die zonderlinge kerel? En waarom lijkt het alsof hij zo uit de middeleeuwen is weggelopen?
Simpel gezegd: Catweazle!
Op de foto zie je Catweazle, een eigenzinnige tovenaar uit de gelijknamige Britse tv-serie uit de jaren zeventig. Geen klassieke “filmster”, maar wel uitgegroeid tot een echte cultheld op het kleine scherm — gespeeld door acteur Geoffrey Bayldon — en ook in Nederland geliefd.
Catweazle is een tovenaar uit de middeleeuwen die door een mislukte spreuk pardoes in de 20e eeuw belandt. Vol verwondering — en soms doodsbang — probeert hij zich staande te houden in die moderne wereld, die voor hem voelt als pure magie. Telefoons noemt hij “telligrafonen”, elektriciteit is “elektrickery”, en bijna alles om hem heen blijft een groot raadsel.
De serie veroverde jong én oud door de mix van humor, fantasie en Catweazles ontwapenende onbegrip voor alles wat modern is. Zijn uitroepen als “Salmydalor!” en “Shinyshine!” werden al snel iconisch.
Catweazle is meer dan alleen een komische verschijning — hij is een nostalgisch icoon voor een generatie die opgroeide met zijn magische avonturen. Herkende je hem meteen, of zat je er compleet naast?
