Waarom je dit verhaal wilt doorsturen
Wonen met iemand die op elke euro let, kan je flink op de zenuwen werken. Tuurlijk, iedereen mag zelf weten wat ’ie met z’n geld doet, maar in een relatie draait het om geven en nemen. Precies daarom is dit verhaal zo herkenbaar en zó leuk. Of het waargebeurd is of pure fantasie, geen idee—ik kwam het tegen en lag in een deuk. De clou is zó slim dat ik ’m niet voor mezelf kon houden. En eerlijk is eerlijk: plezier wordt leuker als je het deelt.
Heel je leven knijpen, nooit een euro te veel
Het gaat over een man die zijn hele leven keihard werkte en ieder muntje opzijlegde. Hij spaarde alsof het een topsport was en was extreem zuinig. Voor hem draaide alles om geld, klaar. Niet uitgeven maar stapelen—dat was zijn motto. Familie, vrienden, leuke dingen? Prima, maar geld stond bij hem altijd op plek één. Je snapt: in een huwelijk botst dat weleens.
De opmerkelijke laatste wens
Op een dag werd hij ernstig ziek. De artsen waren duidelijk: het einde kwam dichterbij. Nauwelijks had hij dat gehoord, of hij riep zijn vrouw bij zich. Of ze één ding voor hem wilde doen als hij er niet meer was. Zijn wens: dat al het geld dat hij had bijeengespaard, met hem het graf in zou gaan. Hij wilde zijn vermogen meenemen naar het hiernamaals, zei hij. Zij knikte en beloofde het. Een belofte waarvan ze wist dat die haar platzak kon achterlaten. Toch bleef ze erbij: beloofd is beloofd—en liegen deed ze niet.
De dag van de uitvaart
En toen brak die dag aan. In het kleine dorpskerkje stond de kist. Hij lag er netjes bij; zij zat in het zwart op de voorste rij. Toen de dienst bijna voorbij was en de medewerkers de kist wilden sluiten, stond ze op en zei kalm: wacht even. Ze had een stevige schoenendoos bij zich, liep naar voren en legde de doos zorgvuldig in de kist. Daarna ging het deksel erop en werd hij weggereden.
Wat zat er in die doos?
Haar vriendin, die naast haar zat en alles had gezien, boog zich verbaasd naar haar toe. Wat in hemelsnaam zat er in die schoenendoos? De vrouw zei dat ze haar man had gegeven wat hij vroeg. Hij wilde met zijn geld begraven worden, dus had ze het in de kist gelegd. De vriendin sperde haar ogen. Ben je niet goed bij je hoofd? Heb je dat hele fortuin zomaar de grond in gejaagd?
Een belofte nakomen, maar dan slim
De weduwe bleef koel. Ze zei dat ze haar woord had gegeven en dat ze niet loog. Ze had beloofd dat zijn geld met hem mee zou gaan, en dat had ze geregeld. De vriendin snapte er nog steeds niks van. Hoe krijg je in hemelsnaam al dat geld in een schoenendoos? Het was toch een enorm bedrag? De vrouw glimlachte en haalde haar schouders op. Daar moest ik creatief mee zijn, zei ze. Dus ik heb alles op mijn rekening gezet en hem een cheque uitgeschreven. Die ligt nu keurig bij hem in de kist.
De punchline en de knipoog
En daarmee was de zaak rond. De man kreeg precies wat hij wilde: zijn hele vermogen ging met hem mee de kist in—zij het als een papiertje dat in het hiernamaals vast prima te innen is. Zij hield haar belofte, zonder haar eigen toekomst overboord te gooien. Of het echt gebeurd is? Geen idee, en eerlijk gezegd: dat maakt het niet minder leuk. Het bewijst vooral dat je trouw aan je woord en slim nadenken perfect kunnen samengaan. En dat een snufje humor soms de mooiste wraak is.
