Manon wil af van vrij rondlopende katten
In veel wijken is het heel normaal: katten die op eigen houtje naar buiten gaan. Voor Manon (47) uit een rustige buitenwijk van Amsterdam is dat juist het probleem. Zij vindt dat katten, net als honden, niet los door de buurt horen te lopen. “Waarom zouden katten andere regels hebben dan honden?” zegt ze resoluut. “Als je de risico’s meeneemt, is een lijn helemaal niet zo vreemd.”
Wat er dagelijks in de straat gebeurt
Volgens Manon is het een vertrouwd beeld: katten die tuinen binnenstappen, de weg oversteken of tussen spelende kinderen terechtkomen. “Het oogt onschuldig, maar dat is het lang niet altijd,” legt ze uit. “Een kat schiet zo achter iets aan, kijkt niet naar verkeer en zit binnen no-time in de problemen.” Dat romantische idee van de ‘eigenzinnige kat’ is leuk, maar volgens haar soms gewoon gevaarlijk.
Kattenfan, maar bezorgd
Ironisch genoeg is Manon dol op katten. Ze woont al ruim tien jaar samen met Sacha en Timo. Vroeger mochten ze lekker buiten struinen. “Ik vond het geweldig om te zien hoe blij ze daarvan werden,” vertelt ze. “Tot ik een paar keer dacht: dit loopt een keer verkeerd af.” Auto’s die maar net remmen, een grote hond die te dichtbij komt — het stapelde zich op.
Het omslagmoment: bijna mis
Het keerpunt kwam toen Timo op de oprit van de buren in de problemen raakte. “Een hond schoot op hem af. Hij kon net wegkomen, maar mijn hart zat in m’n keel,” zegt Manon. “Toen was voor mij de maat vol.” Sindsdien gaan haar katten alleen nog naar buiten met een tuigje en een lijn. In het begin leverde dat vooral fronsende blikken op. “De buren dachten volgens mij dat ik gek geworden was,” lacht ze. “Maar ik heb er nooit spijt van gehad.”
Eerst veiligheid: verkeer, andere dieren en mensen
Manon kan de risico’s zo opnoemen: verkeer, jagende of agressieve dieren en helaas ook mensen die niet vriendelijk met dieren omgaan. “Je ziet katten zó de straat oversteken. Het is wachten tot het misgaat,” zegt ze. “Je laat je hond toch ook niet los naast een drukke weg? Waarom vinden we dat bij katten ineens wél normaal?” Voor haar gaat het niet om betuttelen, maar om je verantwoordelijkheid nemen.
Gemengde reacties in haar omgeving
Niet iedereen juicht als je over kattentuigjes begint. Manon herinnert zich discussies met vrienden en familie. “De helft vond het overdreven, de andere helft snapte het meteen. Ik hoorde vaak: ‘Katten hebben vrijheid nodig!’ Helemaal mee eens — alleen kun je vrijheid ook veilig organiseren.” Denk aan een omheinde tuin, een kattenren of aan de lijn lopen in een rustige straat: opties genoeg waarbij je er gewoon bij blijft.
Leren lopen met een tuigje
Sacha en Timo waren niet meteen fan van hun nieuwe gear. “Die eerste dag keken ze me aan van: is dit een grap?” grinnikt Manon. “Maar na een paar korte oefenrondes ging het prima. Nu racen ze vrolijk door de tuin terwijl ik de lijn vasthoud.” Het grootste verschil? Ze kunnen hun energie kwijt en hun nieuwsgierigheid volgen, zonder zichzelf of anderen in gevaar te brengen. “En ik sta erbij, dus ik zie wat er gebeurt.”
Van opvallend naar steeds gewoner
Volgens Manon verandert de blik van mensen langzaam. “Je wordt nog weleens nagekeken, maar steeds vaker krijg ik vragen: ‘Welk tuigje heb je? Hoe heb je ze dat geleerd?’ Er zijn meer baasjes die bewust kiezen voor gecontroleerd buiten zijn,” zegt ze. “Dat snap ik helemaal. Het verkeer wordt drukker en er ligt meer troep en gif in de openbare ruimte. Dat kun je niet negeren.”
Katten varen wel bij een begrensd territorium
Manon denkt dat een afgebakende omgeving veel beter bij een kat past dan men vaak denkt. “Katten hebben baat bij routine, overzicht en voorspelbaarheid. Dat kan prima zonder eindeloos rondzwerven.” Ze wijst op gevaren als rattengif of conflicten met andere dieren. “Als je de leefomgeving slim inricht en goed voor je dier zorgt, lever je niets in op levenskwaliteit. Vrijheid is iets anders dan loslaten.”
Het gaat om meer dan veiligheid
Voor haar draait het aanlijnen van katten ook om grotere thema’s: dierenwelzijn, verantwoordelijkheid van eigenaren en de impact van huisdieren op de buurt. “Je voorkomt ongelukken, je beperkt overlast en je neemt je taak serieus. Daar wordt iedereen beter van.” Manons conclusie is duidelijk: “Ik wil dat mijn katten hun natuur kunnen volgen, maar dan zo dat ze oud, gezond en zorgeloos worden. Daar mag je als eigenaar best even bij stilstaan.”
