“Een normaal vegan gerecht verzinnen, zo lastig is dat toch niet?” zegt Sterre, 28, terwijl ze aan haar cappuccino met havermelk nipt. Ze eet al vijf jaar volledig plantaardig en noemt zichzelf “niet fanatiek, gewoon bewust”. Toch ergert ze zich kapot aan hoe veel restaurants met vegan gasten omgaan.
Uit eten met vrienden is vaak een domper
Sterre is dol op uit eten gaan. Nieuwe smaken ontdekken, gezellig lang tafelen met vrienden – dat hoort bij haar sociale leven. Maar elke keer moet ze vooraf bellen, hopen dat er iets te regelen valt, of ze belandt met een salade zonder dressing. “Dan smult de rest van een driegangenmenu en ik krijg een kaal bord met groente. Dat is geen uit eten, dat is overleven.”
“Vegan is allang geen hype”
Wat haar misschien nog wel het meest frustreert, is dat restaurants doen alsof vegan eten iets vreemds is. “Het is 2025. Vegan is niet langer een hipsterding uit Amsterdam. Steeds meer mensen kiezen ervoor – uit liefde voor dieren, voor hun gezondheid of voor het klimaat. Waarom loopt de horeca dan nog zo achter?”
Ze wil dat het wettelijk wordt geregeld
Sterre vindt dat het tijd is voor regels. “Als restaurants allergenen móéten vermelden en aan voedselveiligheid móéten voldoen, waarom dan niet ook aan een fatsoenlijke vegan optie?” Ze pleit voor een wet die elk restaurant verplicht om minimaal één volwaardig plantaardig gerecht op de kaart te zetten. “Niet als alternatief, maar als vanzelfsprekend onderdeel van het menu.”
Geen trek meer in ‘ik maak wel iets voor je’
Volgens Sterre is het vernederend om steeds te moeten vragen of de kok “iets kan improviseren”. “Dan komt er een bord met couscous en wat gegrilde paprika. Dat is geen gerecht, dat is een verdwaald bijgerecht. Vegan koken is allang niet ingewikkeld. Kijk naar de supermarkten: daar lukt het toch ook?”
Restaurants blijven in het verleden hangen
Ze ziet het als gemakzucht. “De horeca leunt op oude gewoontes: vlees, vis, zuivel, klaar. Terwijl de wereld verandert. Zeggen dat er geen vraag is, kan echt niet meer. Die vraag is er wél – ze kijken gewoon niet goed.” Volgens haar lopen zaken die niet meebewegen zelfs klanten mis. “Mensen willen inclusieve keuzes. Wie dat niet snapt, raakt achterop.”
Eén gerecht waar iedereen iets aan heeft
Sterre benadrukt dat haar voorstel niet alleen om haar draait. “Een vegan gerecht is ook handig voor vegetariërs, mensen met lactose-intolerantie of wie gewoon lichter wil eten. Met één goed gerecht kun je zóveel mensen blij maken. Waarom zou je dat laten?”
Gelijke kansen aan tafel
Voor Sterre gaat het om gelijkwaardigheid. “Als ik met vrienden uit eten ga, wil ik niet degene zijn die zich moet schikken. Ik wil ook zonder gedoe iets van de kaart kunnen kiezen. Iedereen hoort welkom te zijn – ook mensen die geen dieren willen eten.”
“Het is tijd dat er iets verandert”
Ze vindt dat de overheid mag helpen om die omslag te maken. “Geef subsidies aan restaurants die plantaardige gerechten ontwikkelen. Of stel gewoon duidelijke regels op. We hebben voor van alles wetten, dus waarom niet voor eten dat goed is voor mens, dier en planeet?”
Wat vind jij?
Moeten restaurants verplicht worden om vegan gerechten aan te bieden, zoals Sterre wil? Of gaat dat te ver en moet de keuze bij de ondernemer liggen? Misschien raakt Sterre hier een groter punt: eten is niet alleen persoonlijk, maar ook maatschappelijk.
Terwijl veel mensen nog over smaak bakkeleien, houdt Sterre het bij één vraag:
“Waarom zou ik minder aanspraak hebben op een lekkere maaltijd, alleen maar omdat ik geen dieren eet?”
