Yvet deed iets wat veel ouders zich niet eens zouden durven voorstellen. Vorige week besloot ze naar een feestje bij haar buren te gaan, die slechts 500 meter verderop wonen, terwijl haar baby thuis lag te slapen. Dit klinkt misschien als een onschuldige keuze, maar het leidde tot een hoop ophef en discussies. Sommige mensen noemen het onvoorzichtig en riskant, terwijl anderen vinden dat Yvet een slimme en praktische oplossing heeft bedacht. Wat zou jij doen in haar situatie?
Het Feestje Van De Buren
Het begon allemaal toen ze een uitnodiging kreeg voor een buurtfeestje. De buren, die een paar huizen verder wonen, organiseerden een barbecue en Yvet was uitgenodigd. Ze keek uit naar een avondje uit de dagelijkse sleur van luiers en flesvoeding. Maar er was een probleem: Yvet kon geen oppas vinden. Al haar vaste oppassen waren niet beschikbaar. Haar man was op zakenreis, en ze wilde de uitnodiging niet zomaar afslaan. Dus nam ze een beslissing die velen zouden bekritiseren.
De Babyfoon Als Redmiddel
Yvet nam haar babyfoon mee, legde haar baby in zijn bedje en ging naar het feestje. “Wat kan er misgaan?” dacht ze. “Ik ben maar 500 meter weg en ik heb de babyfoon bij me. Als er iets gebeurt, ben ik snel weer thuis.” Voor Yvet klonk het als een logische en veilige keuze. Ze was immers dichtbij genoeg om binnen een paar minuten thuis te zijn als er iets gebeurde. Bovendien sliep haar baby meestal rustig door; de kans dat hij wakker zou worden, was klein.
De Baby Thuis Laten Rusten
Aanvankelijk ging alles goed. Yvet genoot van het feestje, maakte een praatje met vrienden en buren, en hield de babyfoon goed in de gaten. Om de zoveel tijd liep ze naar huis om te controleren of alles nog in orde was. Haar baby sliep rustig door, en Yvet voelde zich steeds meer op haar gemak. De avond vloog voorbij en voor ze het wist, was het al ruim na middernacht. De meeste gasten waren al weg, en Yvet besloot dat het tijd was om naar huis te gaan.
Terug Thuis Om Twee Uur ’s Nachts
Om twee uur ’s nachts was Yvet terug thuis. Haar baby lag nog steeds rustig te slapen. Alles leek perfect te zijn verlopen. Maar toen begon ze te malen over wat ze had gedaan. Ze vroeg zich af of het wel zo onschuldig was als het op het moment leek. Wat als er iets was gebeurd? Wat als de baby wakker was geworden en had gehuild? Wat als er brand was uitgebroken of iemand was binnengekomen? Deze vragen bleven in haar hoofd rondspoken, en de schuldgevoelens begonnen te groeien.
Lees verder op de volgende pagina…
