Waarom Vera (21) geen minuut langer werkt dan strikt noodzakelijk

Sommigen vinden het misschien vreemd of lui, maar ik sta achter mijn keuze: ik hou me precies aan de uren die in mijn contract staan, geen minuut meer. Het gaat voor mij niet om luiheid, maar om grenzen stellen en vasthouden aan mijn principes. Ik ben aangenomen voor vijf uur per dag en ik werk precies die vijf uur. Mijn baas vraagt regelmatig of ik wat langer wil blijven—gewoon iets langer—maar ik bedank altijd vriendelijk.

Toen ik deze baan begon, dacht ik dat het normaal was om afspraken over werkuren duidelijk te maken, zonder discussie. Ik streef naar een gezonde balans tussen werk en privé. Ik dacht dat dit de norm was, maar in de praktijk verwachten werkgevers vaak dat je zonder problemen extra uren maakt. Daar doe ik niet aan mee.

Ik weet dat werk belangrijk is, maar er is meer in het leven dan werk alleen. Ik wil tijd hebben voor mijn studie, vrienden, en ook voor mezelf. Door me aan mijn contracturen te houden, voorkom ik dat ik te ver ga. Het idee dat je als werknemer “loyaal” moet zijn door constant extra uren te maken, voelt voor mij manipulatief aan. Waarom zou ik extra werken zonder vergoeding?

Mijn collega’s maken soms opmerkingen zoals: “Oh, daar gaat Vera weer als eerste.” Dat doet me weinig. Voor mij is het simpel: mijn contract zegt vijf uur, dus ik werk vijf uur. Als mijn baas meer werk gedaan wil krijgen, kan hij iemand anders aannemen of mijn uren uitbreiden. Ik zie niet waarom ik meer uren zou werken zonder extra beloning.

Grenzen stellen is belangrijk

Veel mensen nemen aan dat je altijd bereid bent extra te werken zonder beloning. Maar voor mij gaat het om eerlijkheid en duidelijkheid. Als mijn baas werkelijk om me geeft, zou hij mijn grenzen respecteren. Die vijf uur per dag was de afspraak vanaf het begin en daar houd ik me aan.

Ik begrijp dat ik hierdoor misschien minder populair ben bij sommige collega’s of dat oudere collega’s kunnen denken dat ik geen goede werkmentaliteit heb. Toch geloof ik dat eigen grenzen belangrijk zijn, zeker nu werk en privé vaak door elkaar lopen. Door binnen de afgesproken uren te werken, houd ik mijn leven in balans en dat is essentieel voor mij.

Wat vinden jullie van mijn standpunt? Begrijpen jullie mijn beslissing om strikt mijn contracturen te volgen, of denken jullie dat flexibiliteit een deel van werken hoort te zijn? Deel je mening op onze Facebook-pagina en praat mee over werk en balans!