Het onder ogen zien van de harde werkelijkheid
Sanne en haar partner moesten een lastige beslissing nemen. Na veel wikken en wegen, besloten ze de zwangerschap voort te zetten. Hoewel Sanne rationeel inzag waarom dat de beste keuze was, voelde het nooit helemaal als haar eigen besluit.
“Het was alsof ik de controle over mijn leven kwijt was,” zegt ze. “De druk vanuit allerlei hoeken, van familie, de samenleving en mezelf, was te groot.”
Tijdens deze zwangerschap had Sanne andere gevoelens dan bij haar eerdere zwangerschappen. Waar ze bij haar eerste twee kinderen vol verwachting was, voelde deze zwangerschap als een uitdaging. “Ik probeerde echt blij te zijn,” zegt ze. “Maar vanbinnen kon ik de angst en machteloosheid niet van me afschudden.” Ze voelde zich gevangen in een situatie waar geen uitweg leek te zijn.
Het krijgen van haar derde kind veranderde haar gevoelens nauwelijks. Hoewel ze meteen van haar kindje hield, had ze toch spijt.
“Het klinkt vreselijk,” zegt ze met een trillende stem. “Maar ik kon niet ontkennen dat hier niet van had gedroomd.”
Met het derde kind kwamen ook meer uitdagingen. De routine die ze zo goed op orde hadden, werd ineens weer een rommeltje. “Alles waar we zo hard aan gewerkt hadden, leek te verdwijnen,” zegt ze. Zowel de fysieke belasting als de mentale uitputting speelden op.
De relatie met haar partner kwam onder druk te staan. “We hadden meer conflicten dan ooit tevoren,” deelt ze. “Ik voelde me zo alleen in mijn emoties. Hij deed zijn best om me te begrijpen, maar uitleggen dat je iets niet wilde dat nu onderdeel is van je gezin, is lastig.” Dit maakte haar gevoelens nog lastiger om mee om te gaan.
Toch blijft Sanne vechten voor haar gezin. Ze weet dat haar gevoelens gecompliceerd zijn en zoekt manieren om hiermee om te gaan. Met hulp van een therapeut probeert ze haar gevoelens beter te begrijpen en vooruit te komen. “Ik weet dat ik van mijn kind hou,” zegt ze vastberaden. “Maar ik moet eerlijk zijn over hoe ik me voel, zodat ik kan herstellen en er echt voor mijn kinderen kan zijn.”
Sanne’s ervaring laat zien dat niet elke zwangerschap of uitbreiding van het gezin een droomverhaal is. Het kan rommelig en pijnlijk zijn, en de bijbehorende gevoelens zijn niet altijd eenvoudig. Door open te zijn over hoe ze zich voelt, hoopt Sanne niet alleen zichzelf te helpen, maar ook anderen die zich in een vergelijkbare situatie bevinden. “Je bent niet alleen,” benadrukt ze. “En het is oké om te voelen wat je voelt.”