In het verleden waren kinderen vooral buiten te vinden, spelend met simpele dingen zoals knikkers, springtouwen of verstoppertje. Ze verzonnen hun eigen avonturen in het groen, bouwden hutjes en bedachten spelletjes met vriendjes uit de buurt. Lichaamsbeweging en sociale interactie stonden centraal in hun speeluren. Tegenwoordig is technologie heel belangrijk in het leven van kinderen. Ze spenderen veel tijd binnen, met videogames, tablets en smartphones, vaak in hun eentje. Hoewel digitale spellen creativiteit en probleemoplossend vermogen kunnen aanmoedigen, lopen kinderen soms de spontane, fysieke en sociale ervaringen mis die vroeger normaal waren. Het speelgedrag is daardoor behoorlijk veranderd.
Zentralbild Biscan 15.7.1955 Ernte-Kinderkrippe neemt Bäuerinnen und Landarbeiterinnen de arbeid uit handen. Naast de al jarenlang in Groß-Germersleben, Kreis Wanzleben, bestaande kleuterschool, is voor de zomer- en herfstmaanden een nieuwe opvang voor de allerkleinsten in het leven geroepen, bedoeld voor kinderen tot drie jaar. De moeders kunnen zo zorgeloos deelnemen aan de oogst. UBz: In de opvanggroep: Peter Herbing (zoon van de agronoom van het dorpsgoed) zit in een kinderwagentje en Horst Brauer (zoon van een coöperatieve boer van de LPG “Bördeland”) trekt hem vrolijk door de tuin.
In de lente gingen kinderen vaak naar plassen en slootjes, gewapend met glazen potten en een dosis nieuwsgierigheid. Ze zochten naar kleine diertjes in het water, die ze voorzichtig vingen om thuis te bewonderen. Deze activiteit bracht ze dichter bij de natuur en leerde hen over groeien en veranderen. Herinner je deze simpele vreugde nog? Snap je waar het over gaat?
Heb je het meteen door? Nee? Hieronder lees je het antwoord!
Vroeger konden kinderen uren doorbrengen bij de dichtstbijzijnde vijver of sloot, op zoek naar kikkervisjes. Gewapend met glazen potten of oude blikken, gingen ze op jacht naar de kleine, glibberige beestjes. Dit simpele spelletje was niet alleen spannend, maar ook leerzaam; kinderen zagen hoe een kikkervisje langzaam veranderde in een kikker. Vaak gebeurde het verzamelen in groepen, wat voor extra gezelligheid zorgde. Het was een manier om je omgeving te verkennen en een connectie met de natuur te maken. Het gaf je een gevoel van verwondering en avontuur.
