Freek (42): Waarom ik hard werk terwijl mijn buurman in de bijstand luxe leeft

Freek, 42 jaar oud, is een toegewijde werker. Hij maakt lange werkweken van soms wel 50 uur om zijn gezin te onderhouden en de rekeningen te betalen. Ondanks zijn harde werken blijft zijn frustratie groeien over wat hij ziet als een oneerlijk systeem. “Ik werk me uit de naad, maar mijn buurman, die een uitkering heeft, lijkt net zo comfortabel te leven als ik,” zegt Freek. “Hij ging zelfs op vakantie in de herfst, terwijl ik gewoon moest doorgaan met werken.”

Ongelijkheid in de buurt

Freek vindt het moeilijk om zijn ergernis voor zich te houden. “Elke ochtend sta ik vroeg op om een goed leven voor mijn gezin mogelijk te maken,” deelt hij. “Maar als ik naar mijn buurman kijk, lijkt het alsof hij nergens zorgen over heeft. Hij heeft nieuwe spullen en gaat op vakantie, terwijl ik het soms moeilijk heb om de eindjes aan elkaar te knopen. Hoe kan dat?”

Freek heeft geen probleem met het feit dat anderen het goed hebben. “Ik begrijp dat sommige mensen ondersteuning nodig hebben en dat ons systeem is ontworpen om hen te helpen. Maar het voelt oneerlijk als iemand die niet werkt dezelfde luxe heeft als ik, terwijl ik keihard ploeter.”

Een moment dat hem echt verbaasde, was toen hij zijn buurman zag vertrekken met een volledig beladen auto met dakkoffer op weg naar een vakantiepark. “Eerst dacht ik dat hij misschien jaren had gespaard. Maar later hoorde ik hem praten over nieuwe aankopen. Hoe kan iemand met een uitkering dat allemaal bekostigen?”

Het gevoel dat werken niet loont

Freek is niet de enige die zo denkt. “In gesprekken met vrienden en familie hoor ik vaak dezelfde frustraties. Mensen vragen zich af of het systeem nog wel eerlijk is. Het lijkt soms alsof je net zo goed niets kunt doen, omdat werken amper nog verschil maakt.”

Wat hem vooral dwarszit, is het idee dat sommigen de regels kunnen omzeilen. “Ik hoor verhalen over mensen die weten hoe ze het systeem in hun voordeel kunnen gebruiken. Misschien klopt dat niet altijd, maar het blijft je toch bezighouden.”

Het verlangen naar een rechtvaardiger systeem

Toch probeert Freek begripvol te blijven. “Misschien krijgt mijn buurman hulp van familie of is hij gewoon heel slim met geld. Dat weet ik niet. Maar als ik zelf aan het werk ben en hij lijkt zorgeloos, is het lastig om dat naast je neer te leggen.”

Freek hoopt op een systeem dat eerlijk voelt. “Het moet de moeite waard zijn om hard te werken. Als mensen het idee hebben dat hun inzet niets oplevert, raakt het vertrouwen in de samenleving verloren.”

Hij pleit niet voor minder hulp aan hen die het nodig hebben, maar voor een betere balans. “Iedereen verdient een goed leven, daar gaat het niet om. Maar het systeem moet zo zijn dat het eerlijk aanvoelt voor iedereen. Het moet altijd voordeel opleveren om te werken.”

Freek eindigt met een duidelijke boodschap: “Ik gun iedereen geluk en een goed leven. Maar zolang het systeem mensen zoals ik het gevoel geeft dat onze inspanningen geen zin hebben, blijft er iets fundamenteel mis. Dat moet veranderen – voor de toekomst van ons allemaal.”