Marie is een moeder van 43 jaar die worstelt met een mogelijk ingrijpende verandering in hun leven: een minimumleeftijd voor het rijden op een e-bike. Als deze regel doorgaat, zou haar zoon niet meer alleen met zijn elektrische fiets naar school kunnen.
Marie vertelt: “Met de nieuwe wetgeving kan mijn zoon niet zelfstandig naar school fietsen.” Voor haar familie is de e-bike een essentiële behoefte die hun leven een stuk eenvoudiger maakt.
Haar zoon gaat al jaren op de e-bike naar school, omdat de school meer dan 15 kilometer verderop ligt en hij vroeg weg moet. “Elke dag met de auto brengen en halen is geen optie voor ons,” legt Marie uit. Daarnaast benadrukt ze het belang van zelfstandigheid en verantwoordelijkheid, wat op de fiets heel goed kan.
De mogelijke nieuwe regel voelt voor Marie als een grote beperking. “Wij willen dat onze kinderen zo zelfstandig mogelijk groot worden, en daar hoort de vrijheid van de e-bike bij,” zegt ze.
Zo’n verandering in wetgeving zou de vrijheid en zelfstandigheid van haar zoon beperken en zou hen dwingen andere – minder praktische – vervoersmogelijkheden te zoeken.
Marie benadrukt dat families, zoals de hare, tegen praktische problemen aanlopen bij het organiseren van school- en sportactiviteiten. “Veel ouders hebben met dezelfde afstandsproblemen te maken, en voor ons is de e-bike een praktische en duurzame oplossing,” zegt ze.
Volgens Marie houdt de overheid onvoldoende rekening met de impact van zulke regels op gezinslevens. “Auto’s zijn voor ons niet ideaal door het drukke verkeer en de hoge brandstofkosten. De e-bike is meestal handiger en duurzamer,” geeft Marie aan.
Overwegingen bij e-bike regels
Los van de logistieke voordelen, ziet Marie ook de gezondheidspluspunten van de e-bike. Haar zoon blijft actief en krijgt frisse lucht, ondanks minder inspanning dan bij een gewone fiets. “Hij blijft in beweging en krijgt dagelijks frisse lucht, wat beter is dan binnen zitten,” aldus Marie.
Ze begrijpt de zorgen over verkeersveiligheid en de overwegingen voor een minimumleeftijd. Ze erkent de risico’s van elektrische fietsen. “Veiligheid moet altijd voorop staan,” zegt ze, “maar een minimumleeftijd lijkt me niet de beste oplossing. Educatie over veilig fietsen kan een goed alternatief zijn.”
Marie heeft het onderwerp besproken met andere ouders. Sommigen zijn het met haar eens, anderen steunen de leeftijdsgrens. “Een aantal vriendinnen en ik delen dezelfde zorgen,” zegt ze.
Veel ouders bekijken al andere transportopties, maar voelen zich klemgezet door de mogelijke nieuwe regels. Deze discussie gaat verder dan vervoer; het gaat ook over opvoeding, verantwoordelijkheid en zelfstandigheid van jongeren.
Marie hoopt dat er ruimte blijft voor flexibiliteit in de nieuwe regels, zodat jongeren die de e-bike écht nodig hebben voor lange afstanden zelfstandig kunnen blijven reizen. “Het zou fijn zijn als er rekening wordt gehouden met gezinnen zoals het onze, waar de e-bike niet zo makkelijk te vervangen is,” zegt ze.
Hoewel de toekomst van de e-bike regelgeving onzeker is, blijft Marie hoopvol dat er een oplossing komt die recht doet aan de behoeften van gezinnen zoals het hare. Voor haar is de e-bike meer dan een vervoermiddel; het stelt haar zoon in staat zelfstandig en vol zelfvertrouwen te zijn.
Het idee dat haar zoon misschien niet meer zelfstandig naar school kan, baart haar zorgen. “Ik wil zijn vrijheid en zelfstandigheid niet inperken, dat zijn belangrijke waarden voor ons,” besluit ze vastberaden.